پرورش زنبور عسل یا زنبورداری چیست

پرورش زنبور عسل و یا همان زنبورداری، شغلی است بسیار جالب و پر منفعت.

جالب: برای اینکه در این شغل با موجوداتی سر و کار داریم که زندگی تشکیلاتی آنها نمونه بارزی است از نظم و ترتیب و همکاری متقابل. هر بار که سر کندو را باز کنید خواهید دید که این نظم و ترتیب در تمام کارهایشان به بهترین وجه رعایت شده و هر زنبور مشغول انجام وظیفه مخصوص به خود می‌باشد. با دقت در طرز کار و فعالیت آنها چیزها می‌توان از زندگی و احتیاجاتشان فهمیده و از آنها در مواقع لازم به نفع خودشان بهره‌برداری نمود.

پر منفعت: به دلیل آن که هرگاه از طرز کار و زندگی شان آگاه باشید می‌توانید به طرزی صحیح و به موقع آنها را تقویت نموده و از هر کندو محصول عسل فراوانی بردارید به طوری که در همان سال اول نه تنها بهای پرداخته شده برای خریدشان را مستهلک نمایید، بلکه مقداری هم سود برایتان باقی خواهد ماند.

به سه طریق می‌توان به کار یا شغل زنبورداری پرداخت

زنبورداری به عنوان شغلی تفریحی
سال اول با ۳ الی ۶ کندو شروع نمایید تا ضمن مشغولیت و رفع خستگی کار روزانه و یا سرگرمی با زندگی و کار زنبور‌داری آشنا گردید به نوعی سال اول را کارآموزی کنید و با مطالعه کتب و سایت‌های زنبور‌داری و مشورت و آموزش از کسانی که سابقه زیادی در این شغل دارند خود را برای توانایی در این کار محک زده و در ضمن نیاز خانواده خود را به عسل طبیعی برآورده نماید‌‌.

زنبورداری به عنوان شغل دوم
یک درآمد جانبی برای زنبوردار که شغل دیگری دارد به وجود می‌آورد. در این حال تعداد کندوها هرگز نباید از ۲۰ عدد بیشتر باشد چون احتیاج به کار و فعالیت بیشتری داشته و ممکن است به شغل اول که معمولاً منبع اصلی درآمد خانواده است صدمه بزند. صحیح‌تر آن است که کسانی این کار را به عنوان شغل دوم شروع کنند که قبلاً مدتی به صورت تفریحی با زنبور عسل کار کرده باشند ولی افراد ناوارد هم می‌توانند زنبور‌داری را از این مرحله (شغل دوم) شروع نمایند منتهی باید دقت بیشتری در کار‌ها داشته و از شکست‌های موقت نهراسند.

زنبورداری به عنوان شغل اصلی
در این حال سال ها تجربه و ممارست لازمه کار است. چنین زنبورداری باید همیشه تعداد زیادی جمعیت در اختیار داشته و با آنها کار کند. آنچه برایش اهمیت فوق‌العاده دارد علاوه بر تعداد جمعیت و قوی بودن تک تک آنها شناخت محیط از لحاظ گل‌های عسل خیز در ماه های مختلف سال است.
زنبورداری که این کار را به عنوان شغل اصلی انتخاب نموده باید دانسته باشد که در اطراف زنبورستانش به شعاع ۱۰۰ کیلومتر یا بیشتر در هر منطقه چه نوع گلی در چه ماه از سال گل می‌دهد تا به موقع زنبور هایش را به همان نقطه مهاجرت داده و از شهد شکوفه‌های آن منطقه به حداکثر بهره برداری نماید، یعنی باید یک تقویم ۵ ساله تهیه کرده و در اختیار داشته باشد، شما باید همه بیماری‌ها و آفات زنبور عسل را به مثل یه دکتر شناخته و راه‌های درمان آن را آموخته باشید و همچنین باید دارو‌خانه‌ای برای پیشگیری و همچنین معالجه بیماریها آماده داشته باشید. شما باید به موقع ملکه‌ها را عوض نمایید تا مانع پیر یا ضعیف شدن جمعیت گردید‌.

شما باید احتیاجات کندو از قبیل گرده، دیواره مومی‌، پوکه و یا طبق را به موقع برآورده نمایید. باید به موقع ملکه‌ها را عوض نماید تا مانع پیر شدن جمعیت‌ها گشته و سطح محصولش نزول نکند، باید سعی نماید تا جمعیت های موجود در زنبورستانش از لحاظ محصول عسل هر چه زودتر یک دست شوند و باید چون زندگیش با درآمدی تأمین می‌گردد که از راه زنبورداری به دست می‌آورد و شکست خوردن برایش معادل است با گرسنگی و بی روزی ماندن خود و خانواده‌اش، تلاشی دوچندان داشته باشد.
در آخر اگر شما خواسته باشید از ابتدا زنبور‌داری را شغل اول خود قرار دهید حتماً باید آموزش‌های لازم را دیده باشید و با دو سال تجربه زنبورداری (سال اول در حدود ۵ کندو و سال دوم در حدود ۲۰ کندو) به این کار وارد شوید‌.
در سال سوم می‌توانید با ۱۰۰ کندو ادامه دهید از ۱۰۰ کندو به بالا خود را زنبوردار حرفه‌ای نامیده و نیاز به استخدام کارگر داشته و علاوه بر فروش عسل از فروش دیگر محصولات کندو درآمد کسب نموده و با درآمدی در حد یه خانواده متوسط ایرانی زندگی نمایید . در این سال‌ها تجربه و ممارست لازمه کار است.


    

منبع : زنبورعسل و پرورش آن (شهرستانی، نعمت الله)